پخش آژانس های روزنامه نگاری

برخی از آژانس های استعدادیابی در نمایندگی خبرنگاران اخبار تلویزیونی و مجریان مجله های خبری تلویزیونی تخصص دارند. روزنامه نگاران و مجریانی که توسط این نمایندگان نمایندگی می شوند در درجه اول در ایستگاه های تلویزیونی در بازارهای محلی یا در شبکه ها کار می کنند. عناوین شغلی بسیاری برای روزنامه نگاران اخبار پخش شده از جمله مجریان ، گزارشگران ، برنامه ریزان هواشناسی ، مجریان ورزشی ، خبرنگاران و مجریان وجود دارد.

عوامل تجاری و نمایشی

ورزشکاران ممکن است به  ورزش خاص و همچنین تبلیغات تجاری علاقه مند باشند. بعضی از نمایندگان انواع کارهای ورزشی را بر عهده خواهند گرفت ، در حالی که ممکن است برخی دیگر در یک زمینه خاص تخصص داشته باشند. برخی از عوامل فقط در زمینه تلویزیون یا فقط در فیلم و تلویزیون فعالیت می کنند. به طور معمول ، هرچه آژانس بزرگتر باشد ، نمایندگان متخصص در آژانس تخصص بیشتری دارند.

یک نماینده دو مجموعه مشتری دارد: “استعداد” (ورزشکاران، مدل ها ، صدابرداران و غیره) و “خریدار”. اگر مشتری کارمند تولید “داخلی” داشته باشد ، خریدار می تواند مدیر انتخاب ورزشکاران ، آژانس تبلیغاتی ، شرکت تولیدی ، عکاس یا مشتری مستقیم باشد. نمایندگان استعداد را به خریداران ارتقا می دهند ، استعدادهایی را ارائه می دهند که از سن ، نژاد ، جنس ، ظاهر ، استعداد و غیره مناسب برخوردار باشند که خریدار برای پروژه خود دنبال می کند. معمولاً یک عامل ضربه سر بازیگر یا کارت ترکیبی یا نمونه کارها مدل را ارسال می کندبه خریدار. پس از انتخاب خریدار ، نماینده سپس یک ممیزی را ترتیب می دهد (یا برای مدل ها ، “دیدن” یا تماس آزاد). پس از اینکه خریدار استعداد خود را پیدا کرد ، در صورت استخدام هر یک از استعدادها ، خریدار با نماینده تماس می گیرد. نماینده جزئیات کمد لباس ، دستورالعمل ها و غیره را هماهنگ می کند ، همچنین درباره قرارداد یا پرداخت هزینه مذاکره می کند.

توجه داشته باشید که وظیفه نماینده گرفتن استعدادهای درخشان است. استعداد تنها کسی است که می تواند شغل خود را بدست آورد. نمایندگان برای کار خود بسته به اینکه اتحادیه کار باشد (مانند SAG-AFTRA) 10 یا ۲۰ درصد از مبلغ ناخالص کارمزد دریافت می کنند . مشاغل اتحادیه به ازای هر رهنمود مذاکره پرداخت می شود ، اما در مشاغل غیر اتحادیه ای پرداخت گاهی به تأخیر می افتد.

یک نماینده کاملاً مستقر ، شبکه هایی بر روی شبکه های مخاطب خواهد داشت. همچنین ، نمایندگان به خدمات ریخته گری حرفه ای دسترسی دارند. بسیاری از این منابع ریخته گری در دسترس عموم مردم نیست.

اگرچه بیشتر عوامل موفق افراد خصوصی هستند که برای عموم ناشناخته هستند ، اما برخی از آنها در نوع خود افراد مشهوری هستند. از عوامل برجسته استعدادیابی فعلی و سابق می توان به دیوید بگلمن ، آری امانوئل ، فردی فیلدز ، جانی هاید ، ایروینگ پل لازار ، سو منگرز ، کوینسی سیمز ، لو واسرمن ، جدین وونگ و کتاب راهنما اشاره کرد.

قوانین مختلف ایالتی و قوانین صنفی کار بر نقش اختصاص یافته به کارگزاران و همچنین تعیین برخی حقوق خاص ، امتیازات و ممنوعیت ها حاکم است. ^[۱۱] در ایالت کالیفرنیا ، قانون کار مستلزم صدور مجوز از آژانس های استعدادیابی است و شامل مقرراتی از قبیل بررسی سو criminal پیشینه کیفری ، نگهداری حساب های عملیاتی جداگانه و حساب های اعتماد مشتری است و در کل سایر مقررات کمیسیون ها را به بیست و پنج درصد محدود می کند. ^[۱۲] در مقابل ، شرکت های مدیریتی به عنوان “غالباً بی نظم” توصیف می شوند. ^[۱۳] نمایندگان همچنین در شرایط توافق شفاهی دارای اختیارات ممتاز خاصی هستند و می توانند به طور قانونی از طرف مشتری خود با پیشنهاد اشتغالزایی موافقت کنند

یک تفاوت برجسته بین نمایندگان و مدیران تحت قوانین ایالت کالیفرنیا این است که نمایندگان استعدادهای درخشان و نمایندگان استخدام تنها نهادهایی هستند که به طور قانونی مجاز به جستجوی کار از طرف مشتریان خود هستند. ^[۱۴] این تمایز حقوقی به هنرمندانی مانند دفتونز ، پاملا اندرسون ، نیا وردالوس ، فردی پرینزه جونیور و دیگران این امکان را داده است که با اثبات “خرید غیرمجاز” در دادگاه ، با مدیران خود قرارداد شکسته و از کمیسیون بدهی طبق آن قراردادها پرهیز کنند. ^[۱۵] از آنجا که اجرای علیه مدیران استعدادیابی که کار تهیه می کنند عمدتا از طریق دادخواست مدنی و نه مجازات های کیفری انجام می شود ، مدیران مستقیماً بدنبال سرپیچی از قوانین ایالتی کار می کنند ، زیرا مشتری ها به دلیل منافع شخصی خود به ندرت با این کار و پرونده هایی که ادعا می کنند خرید غیرقانونی است اعتراض می کنند. نادر هستند

انجمن ورزشی  قراردادهای حق امتیاز آژانس اعتصاب را تعیین می کنند که مقررات و امتیازات خاصی را که فقط برای نمایندگان اختصاص داده می شود از جمله تعیین حداکثر کمیسیون با ده درصد درآمد ناخالص یک استعداد ، مشخص می کند. مدیران محدودیت های یکسانی ندارند.